کتاب «کوری» اثر ژوزه ساراماگو
کتاب کوری (Blindness) اثر نویسنده پرتغالی ژوزه ساراماگو، یکی از مشهورترین آثار اوست که در سال 1995 منتشر شد و با استقبال زیادی مواجه شد. این کتاب یک رمان اجتماعی و فلسفی است که در قالب داستانی دلهرهآور و پرتنش، به موضوعاتی چون بحرانهای انسانی، فقدان اخلاق و انسانیت، و چالشهای زندگی در شرایط غیرقابل پیشبینی و بحرانی میپردازد. کوری داستان یک بیماری ناشناخته را روایت میکند که بهطور ناگهانی در یک جامعه رخ میدهد و باعث میشود همه مردم بهطور ناگهانی کور شوند.
داستان کتاب کوری در یک جامعه ناشناخته و بدون نام رخ میدهد، جایی که ناگهان مردم به طور وسیع و یکباره دچار نابینایی میشوند. این بیماری که به «کوری سفید» مشهور میشود، افراد را از توانایی دیدن محروم میکند و آنها را در دنیایی تاریک و بیرحم رها میکند. ساراماگو در این کتاب به شدت از نمادهای استعاری برای بررسی موضوعاتی همچون فقدان، تنهایی، و دلسردی در دنیای مدرن استفاده میکند. نویسنده در این کتاب به نحوی انسانها را در شرایطی قرار میدهد که بر اساس غرایز و نیازهای ابتدایی خود عمل میکنند و در عین حال بر ترسها و اضطرابهای درونی خود غلبه میکنند.
یکی از ویژگیهای خاص کتاب کوری، نحوه نگارش و سبک روایی آن است. ساراماگو از جملات طولانی، فاقد نشانههای نگارشی، و بدون تفکیک مشخص بین دیالوگها و روایتهای اصلی استفاده میکند. این سبک نوشتاری باعث میشود که خواننده وارد ذهن شخصیتها شود و از نزدیک با اضطرابها، ترسها، و احساسات آنها آشنا گردد. این تکنیک در واقع بهنوعی همراستا با موضوع نابینایی است، چرا که باعث میشود خواننده نیز احساس گمراهی و سردرگمی کند، مشابه همانطور که شخصیتهای داستان در دنیای نابینایان خود احساس سردرگمی دارند.
یکی دیگر از جنبههای جالب این رمان، نحوه واکنش جامعه به این بیماری و از دست رفتن توانایی دیدن است. در ابتدا، دولت و مقامات، این بحران را نادیده میگیرند و هیچگونه کمک مؤثری به مردم نمیکنند. افراد نابینا به اردوگاههایی فرستاده میشوند که در آنجا از کمترین امکانات بهداشتی و انسانی برخوردارند. شرایط بهتدریج بهگونهای پیش میرود که جامعه به یک حالت بیرحمی و هرج و مرج کشیده میشود، جایی که انسانها برای بقای خود به هر چیزی که در دسترس دارند، چنگ میزنند. این موضوع بهوضوح به تحلیل رفتار انسانها در شرایط بحرانی و از دست دادن اصول اخلاقی و انسانی در دنیای مدرن پرداخته است.
در این داستان، ساراماگو شخصیتهای اصلی را بهطور غیرمستقیم معرفی میکند. شخصیتها از نظر نام، بدون هویتاند و هیچیک از آنها با نام مشخصی شناخته نمیشوند. این ویژگی میتواند بهعنوان استعارهای از انسانها در دنیای اجتماعی بدون هویت فردی باشد. در اینجا هیچکس اهمیت نام یا هویت فردی ندارد، بلکه شرایط اجتماعی و بحران جهانی است که بهطور جمعی همه افراد را تحت تأثیر قرار میدهد. این انتخاب بهطور خاص باعث میشود که خواننده بهجای تمرکز بر ویژگیهای فردی، بیشتر بهطور کلی به شرایط انسانی و اجتماعی توجه کند.
در نهایت، کوری بهعنوان یک اثر فلسفی و اجتماعی به چالشهای انسانیت، اخلاق، و رابطه انسانها با یکدیگر در شرایط بحرانی میپردازد. این کتاب سؤالاتی عمیق در مورد ارزشهای انسانی، مسئولیتهای اجتماعی، و نحوه برخورد انسانها با بحرانها و فاجعهها مطرح میکند. ژوزه ساراماگو با نوشتاری پیچیده و پر از استعارههای عمیق، جهانی را به تصویر میکشد که در آن نابینایی نمادی از انزوا و بیخبری است، جایی که انسانها باید در مواجهه با فاجعهای جهانی، دوباره معنای همبستگی، رحم و انسانیت را کشف کنند.
کوری بهطور کلی کتابی است که علاوه بر داستان جذاب و پر تنش خود، عمق فلسفی و اجتماعی بالایی دارد و به خوانندگان این امکان را میدهد که به دنیای تاریک و بیرحم انسانها در بحرانها نگاه کنند و از آن تأمل کنند. این اثر یکی از مهمترین کتابهای معاصر است که در تحلیل رفتار انسانی و بحرانهای اجتماعی و اخلاقی دارای تأثیرات گستردهای بوده است.
مسئولیت فایل آپلود شده بر عهدهی کاربر آپلودکننده میباشد، لطفا در صورتی که این
فایل را ناقض قوانین میدانید
به ما گزارش دهید.