دانلود نسخه کامل کتاب کوری.pdf

کتاب «کوری» اثر ژوزه ساراماگو

کوری یکی از تأثیرگذارترین و معروف‌ترین آثار ژوزه ساراماگو، نویسنده‌ی پرتغالی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات است. این رمان، که در ژانر ادبیات تمثیلی و پادآرمان‌شهری قرار می‌گیرد، داستانی عمیق و فلسفی درباره‌ی ماهیت انسان، قدرت، ترس، و سقوط تمدن بشری روایت می‌کند. ساراماگو در این کتاب، جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که به‌طور ناگهانی با نوعی کوری سفید و همه‌گیر مواجه می‌شود؛ بیماری‌ای که به‌سرعت گسترش می‌یابد و همه را درگیر می‌کند. این داستان نه‌تنها یک روایت پرکشش و نفس‌گیر است، بلکه نقدی بر جامعه‌ی مدرن و رفتار انسان‌ها در شرایط بحرانی محسوب می‌شود.

داستان از جایی آغاز می‌شود که یک مرد درون خودروی خود، پشت چراغ قرمز، ناگهان نابینا می‌شود. برخلاف نابینایی معمول، او همه‌چیز را در هاله‌ای از نور سفید می‌بیند، نه تاریکی. این بیماری به‌سرعت در سطح شهر شیوع پیدا می‌کند و دولت، برای جلوگیری از گسترش آن، افراد آلوده را در یک تیمارستان متروک قرنطینه می‌کند. اما این اقدام، به‌جای کنترل اوضاع، به آغاز یک کابوس وحشتناک تبدیل می‌شود. گروه‌های قرنطینه‌شده، بدون حمایت، کنترل، و امکانات اولیه‌ی زندگی، به سمت هرج‌ومرج و بی‌رحمی کشیده می‌شوند. در این میان، تنها یک نفر، همسر یک چشم‌پزشک، برخلاف دیگران همچنان بیناست اما وانمود می‌کند که او نیز نابینا شده است تا بتواند با شوهرش در قرنطینه بماند.

ساراماگو در این رمان، ذات واقعی انسان را در شرایط بحران به چالش می‌کشد. وقتی نظمی که جامعه بر آن بنا شده است از هم می‌پاشد، انسان‌ها به ابتدایی‌ترین غرایز خود بازمی‌گردند. در قرنطینه، بی‌نظمی، خشونت، و قانون جنگل حاکم می‌شود. غذا به مهم‌ترین و کمیاب‌ترین منبع تبدیل شده و برخی از نابینایان، برای دسترسی به آن، دیگران را استثمار می‌کنند. گروهی از مردان، برای تسلط بر دیگران، از خشونت استفاده می‌کنند و حتی به آزار جنسی زنان دست می‌زنند. در این میان، همسر چشم‌پزشک، که همچنان بیناست، نقش یک ناجی را بر عهده می‌گیرد و سعی می‌کند گروه کوچکی از نابینایان را در برابر این وحشی‌گری حفظ کند.

یکی از پیام‌های عمیق کتاب، نقد قدرت، فساد و رفتار اجتماعی انسان‌ها است. ساراماگو نشان می‌دهد که چگونه انسان‌ها، در غیاب قوانین و نهادهای اجتماعی، به راحتی به ظلم و ستم روی می‌آورند. او به ما یادآوری می‌کند که بسیاری از ارزش‌های اخلاقی، تنها در شرایط عادی معتبر هستند و هنگامی که جامعه دچار فروپاشی می‌شود، حقیقت تلخ طبیعت انسانی آشکار می‌شود. این کتاب، استعاره‌ای قوی از وضعیت‌های مختلفی است که در تاریخ بشریت رخ داده است؛ از دیکتاتوری‌ها گرفته تا فجایع انسانی که در آن‌ها مردم تحت شرایط سخت، چهره‌ی واقعی خود را نشان داده‌اند.

در نهایت، کوری فقط یک داستان درباره‌ی یک بیماری ناشناخته نیست، بلکه هشداری فلسفی درباره‌ی ضعف‌ها و آسیب‌پذیری‌های انسان در برابر بحران‌های اجتماعی است. سبک نگارش ساراماگو، که شامل جملات طولانی و بدون علائم نگارشی معمول است، خواننده را به درون دنیای تاریک و اضطراب‌آور داستان می‌کشاند. این کتاب، تفکر عمیقی درباره‌ی نقش انسانیت، همدلی، قدرت و مسئولیت در زندگی ارائه می‌دهد و خواننده را وادار می‌کند که درباره‌ی ذات انسان و جامعه‌ی مدرن بازاندیشی کند. خواندن ادامه